Çocuk Mizahi

Not:Resim bana ait değil ama bana baya benzemektedir.

Bu başlığın göndermesi bazı lise arkadaşlarımadır.Arkadaşlar "niye kendi adına facebook açmıyorsun birader.Yarın birgün bir blog okuyucun sana Sayın Mizahi diye mi seslensin ?" dediler.Öyle desinler dedim.Benim adımı bilmelerine gerek yok,tipimi bilmesi gerekenler zaten biliyor,yani arkadaşlarım,ne amacı var ki kendi adıma facebook açmamın ?

Asıl konuya gelirsek ben kendi çocukluğumdan bahsedeceğim.İlk aklıma apartman merdivenlerinden yuvarlanmam geldi nedense.Mahalleden bir kız ile dolaşırken,büyük ihtimal 6-7 yaşındayım,eve gidelim dedim.Bu beni ikinci katta olan evime kadar elimden tutup çıkardı.Tam son basamağı çıkıp kapıya gelicektim ki,takılıp merdivenlerden yuvarlanmaya başladım.İki kat boyunca aynı filmlerde gördüğünüz gibi yuvarlandım.Hiç sıyrık bile almadan kurtuldum.Annem "Nasıl oldu da yara almadı bu hayvan?" der gibi yüzüme bakıyordu.

Yine birgün denizdeyiz.7-8 yaşlarındayım.Yine bir kız elimden tutmuş,tanımam etmem sen benim elimden ne tutuyorsun hayır yiyosa gel şimdi tut,neyse efendim bununla biz bütün kıyıyı dolaşmışız bizimkiler bütün gün beni aramışlar ,kaybettik bu çocuğu diye ağla ağla bir hal olmuşlar.Ben sanki çişimi yapmışta gelmiş gibi gevrek gevrek sırıtarak geri gelmişim.Bu hikayeyi miş li yazmamın sebebi sadece kızı ve kaybolduğumu hatırlamam ama gerisin hatırlamıyorum.

Yine birgün tuvalete girdim.Kızın biri elimden tutmuş yine. Yok len bu sefer kız yok,bu sefer kız yok.Çocukken pringles kutularına futbolcu kartı biriktirirdik.Sonra birgün mahalleden birileri gelip zorla aldı.Ne biçim üzülmüştüm ya.Ben onları arkadaşlarım arasında kapış yapıcaktım.

Gel gelelim benim neden ağzımın bozuk olduğu olayına.Küfür dağarcığımın bir kısmını babama bir kısmını da servis şöförümüz Numan amcaya borçluyum.Yolda belde herhangi bir artislik yapan oldu mu bir başlardı küfür etmeye ama nasıl küfürün bini bir para.Babam da sağolsun akşam servisten inip eve girince bana ek ders veriyordu.TV zaten hep açıktı ne kadar siyasetçi varsa 3. dereceden akrabalarından 1. dereceye doğru,itinayla,sırayla,saygıyla ve sevgiyle anardı.

Çocukken ne gördüyseniz o olursunuz derler ya çok doğrudur.Eğer şu anda böyle bir kişiliksem beni bu hale getiren hocalarıma,aileme ve büyüklerime çok teşşekkür ederim.İnanın kendim yerine başka herhangi biri olmak istemezdim.Ne Obama ne Pavorotti ne Charlie Chaplin...Böyle bir anlık İsmail YK olmak isterdim çünkü büyük ihtimal kendime dayanamayıp intihar ederdim.İyi de olurdu lan yoksa başka şekilde kurtulamayacağız bu adamdan.

Hayırlı günler.